Müzik yazımında notaların sesini değiştiren işaretlere değiştirici işaret adı verilmektedir.

Türk Müziğinde koma olarak da adlandırılmaktadır. Genel itibari ile beş farklı değiştirici işaret bulunmaktadır. Bunlar; diyez, çift diyez, bemol, çift bemol ve natürel işaretleridir.

Diyez: Önüne geldiği notayı yarım ses (perde) tizleştirir. Örnek: Do notasının önüne gelen diyez işareti, do notasının artık do diyez olarak kullanılması gerektiğini gösterir.

Tonal müzikte her perde yarım ses konumundadır. Herhangi bir notanın önüne diyez işareti konulduğunda bir sonraki perdenin kullanılacağı anlamına gelmektedir.

Çift Diyez: Önüne geldiği notayı tam ses (perde) tizleştiren işarettir. Örnek: Do notasının önüne gelen çift diyez işareti, Do çift diyez notasının artık Re perdesine denk geleceğini göstermektedir.

Bemol: Önüne geldiği notayı yarım ses (perde) pestleştirir. Örnek: La notasının önüne gelen bemol işareti, La notasının artık La bemol olarak kullanılması gerektiğini gösterir.

Çift Bemol: Önüne geldiği notayı tam ses (perde) pestleştiren işarettir. Örnek: La notasının önüne gelen çift bemol işareti, La çift bemol notasının artık Sol perdesine denk geleceğini göstermektedir.

Natürel: Türk Müziğinde; Doğal, Bekar olarak ta kullanılmaktadır. Önüne geldiği notayı doğal konumuna ya da yazılı olan nota içerisinde ilk haline dönüştürür.

Değiştirici işaretler, dizek üzerinde anahtardan hemen sonra yazılırsa tüm eser boyunca yazılı olduğu tüm notaları kapsar. Eğer sadece ölçü içerisinde kullanılmışsa sadece o ölçü içerisini etkilemektedir.

Örneğin: Anahtardan sonra yazılmış olan ve Si notasına denk gelen bemol işareti eser içerisindeki tüm Si seslerinin bemol olacağını gösterirken, ölçü içerisinde Si için kullanılan bemol sadece o ölçü içerisindeki Si notalarını kapsamaktadır.