Kişi ya da güncel olayların, mizahi bir dille çizgiye dönüşmesi durumudur. Konuları sınıflandırılabilir ancak bu biraz zaman alabilir. Sınırsızdır ve sonu yoktur. Toplumsal,  bireysel, güncel, aykırı...

Çok eski tarihlerde karikatür var mıydı? Elbette bu sorunun cevabı olumlu ancak karikatür bir meslek kolu haline nasıl geldi ya da nasıl bu kadar ön plana çıktı derseniz dergi ve zaman zaman gazetelerde öne sürülmesiyle karikatür artık gizli kapaklı değil daha aktif rol almaya başlamıştır. William Hogarth 18. yy'da siyasi karikatürleriyle önem kazanmış ve yüzünü göstermiştir destek aldığı elbet olmuş ancak daha çok baskı ve uyarılar onun önünü kesmiştir. Charles Philippon...Fransız ressam bir ilki gerçekleştirmiş diyebiliriz.

La Caricature isimli gazeteyi çıkararak karikatürlerin burada sergilenmesini sağlamıştır.  Bu noktadan sonra karikatür anlam kazanmaya başlamış ve daha da önemsenmiştir.  Elbette engellemeler, uyarılar, sansürler karikatürün önüne geçmeye çalışmıştır ancak bir noktadan sonra bu krizin önüne geçilmiştir.

Cumhuriyet'in kurulmasıyla birlikte Cemal Nadir Güler ve Ramiz Gökçe karikatürümüzün 2 önemli ismi olarak yola koyulmuşlardır. bunun yanı sıra Yusuf Ziya Ortaç'ın "Akbaba" isimli dergisi de o dönemin parlayan yıldızlarından bir tanesidir. 2. Dünya Savaşı sonrası özgürlüklerin önünün açılması ve çok partili hayat bu da mizahı bizler adına geliştirmiş çünkü karikatüristler daha rahat çalışmaya başlamış ve ortam da buna uygun hale gelmişti.

Sabahattin Ali ve Aziz Nesin'in birlikte çıkarttığı Marko Paşa o dönemin en önemli mizah dergisi olmayı başarmıştır. Bu dönemde mizahın kulvarı ve ilgi alanı da dönem içinde yaşanan olaylar nedeniyle farklılık göstermiştir. 1950 döneminde mizahta yeni bir arayış ve farklı bir boyut ortaya çıkmıştır. Ön plana çıkan eserler yazı ve söze gerek duymayan çizgisel karikatür bunu sağlayan isimlerden bazıları:Turhan Selçuk, Nehar Tüblek, Ali Ulvi Ersoy, Eflatun Nuri Koç, Selma Emiroğlu, Semih Balcıoğlu, Suat Yalaz, Yalçın Çetin ve Oğuz Aral'dır...

70'li yıllarda az önce de bahsettiğim isimler arasında olan Oğuz Aral, o meşhur Gırgır dergisi ile birçok karikatüristi bünyesinde çalıştırmış ve onların yolunu açmıştır.

Günümüzde Karikatür ve Mizah:

Olayların ve bakış açılarının farklılık gösterdiği bir toplumda elbette mizahçıların da bakış açısı ve gözlemledikleri farklı oluyor.  Ülkemizde çok rahat hareket edemedikleri ortada mizahçılarımızın yasal engeller, sansür... Buna rağmen hala dimdik ayakta durmayı başaran ve bu onurlu mücadeleyi devam ettiren dergilerimiz ve mizahçılarımız yoluna devam ediyor.  Bu isimlerden bazıları: Serdar Akkoyun, Alpay Erdem, Erdil Yaşaroğlu, Bahadır Baruter, Bülent Üstün,  Emrah Ablak, Ersin Karabulut, Cengiz Üstün, Metin Üstündağ, Mehmet Çağçağ,  Memo Tembelçizer, Kemal Aratan, Seyit Ali Aral, Gürcan Yurt, Güneri İçoğlu, Kemal Aratan,  Cem Yılmaz, Yiğit Özgür, Serkan Altuniğne... Daha birçok isim eklenebilir...