Sadullah Sadi Efendi, 21 Şubat 1539 İstanbul doğumlu, Osmanlı Devleti şeyhülislamı'dır. Büyük din alimi Sadi Efendi, müderris, kadı ve Osmanlı müftüsü'dür.

Kastamonu’da doğmuş, Aksaray’daki Murat Paşa Camii’nde hocalık yapan babası ile birlikte İstanbul’a gelmiştir. Eğitimini İstanbul’da sürdürmüş ve medrese eğitimini tamamladıktan sonra sırası ile Başçı İbrahim Efendi Medresesi’ne sonra ise Edirne’deki Taşlık Medresesi’ne müderris olarak gönderilmiştir. İstanbul’daki Mahmut Paşa Medresesi ve Sultan Medresesi’nde çalıştı. 1522 yılında ise İstanbul Kadısı unvanı ile yeni görevine getirilmiştir.

I. Süleyman döneminde 1536 yılında o dönemin Şeyhülislam’ı İbni Kemal’in vefatı üzerine, yerine Şeyhülislam olarak Sadullah Sadi Efendi görevlendirilmiştir. Bu şekilde Osmanlı Devleti’ne 5 yıl boyunca hizmet vermiş ve verdiği fetvalarla adından söz ettirmiştir. Titizlikle ve detaylı bir şekilde fetva veren Şeyhülislam Sadullah Sadi Efendi, her zaman ayrıntıcı ve intizamlı bir kişi olmuştur.  21 Şubat 1539 tarihinde, görevi başındayken vefat etmiş ve naşı Eyüb Mezarlığı’na defnedilmiştir.  Hayatı boyunca pek çok önemli eser veren Sadullah Sadi Efendi'’nin en çok bilinen yazılı eserleri, “Tefsi-i Beyzavi Hasiyesi” , “Fetevay-i Sadiye” ve “Hasiye Ala Serhi Hidaye”dir.

Sadullah Said Efendi, aynı zamanda Fatih’te bir darülkurra yaptırmıştır. Darülkurra; Ortaçağ’da İslam ülkelerinde, Kur’an okuma yöntemlerini öğreten bir medrese bölümü idir. Ayrıca, cami veya mescitlerin yanına yapılan Kur’an okuma yerleridir. Darülkurraların amacı, Kur’an’ı güzel ve düzgün bir şekilde okuyan kişiler ve imamlar yetiştirmekti.