Akbabalar iri yapıları ve herkesin bildiği gibi leş yiyerek geçinen canlılar olmasından dolayı çoğu kişiyi kendinden korkutan bir yapıya sahiptirler. Genel olarak bakıldığında akbabaların başları kel'dir ve çok büyük bir kursağa sahiptirler. Sahip oldukları iri ve çok güçlü gagaları sayesinde ele geçirdikleri leşi kolayca parçalamakta ve leşten geriye genellikle bir şey bırakmamaktadırlar. İleri derecede görme yetenekleri gelişmiştir. Çevik ve güçlü pençelere sahiptirler. Erkek akbabalar, dişi akbabalardan daha büyük ve daha heybetlidirler. Ağırlıkları 7 kg. kadardır. Kanatları bir uçtan diğerine 2, 5 metredir. Doğal hayatlarında ortalama olarak 100 yaşına kadar yaşadıkları bilinmektedir.

Çok yükseklerde dahi olsalar yerdeki en küçük leş parçasını ya da ölmüş ve ölmek üzere olan canlıları görerek hemen yanlarına iner ve karnını doyurmaya başlarlar. Gözlerinde fotoğraf makineleri gibi farklı uzaklıkları görmelerini sağlayan iki odak noktası bulunmaktadır. Vücut yapılarına bakıldığında çok güçlü olması gereken ayakları güçlü yapıya sahip değildirler. Sahip oldukları büyük ve güçlü kanatları sayesinde uzun mesafeleri kolaylıkla kat edebilirler ve uzun süre boyunca rüzgârında etkisiyle süzülerek uçabilir veya havada olduğu yerde durabilirler.  Akbabalar doğada hastalıkların bulaşmasını da önlediklerinden çok faydalı bir canlı türüdür. Leşleri yediklerinden dolayı çevreye ve diğer canlılara hastalık bulaşmasını önlemektedirler.

Akbabalar genellikle sürü halinde karınlarını doyururlar bir hayvan ölüsü bulduklarında başka leş yiyicilerin'de kendi yemeklerine ortak olmasını önlemek için sürü halinde beslenmeleri gerekmektedir. Çok aç olduklarında, bir leşin etrafında başka bir leş yiyici olursa onunla yiyecek için kavga etmekten kaçınmazlar. Avlanma sırasında bir akbaba yiyecek bulursa çok uzaklarda da olsa diğer akbabalar da mutlaka leşin yanına gelerek karınlarını doyururlar. Karınlarını doyurmaya başladıklarında vücut ölçüsü ve gagaları büyük olanlara öncelik verilmektedir. Bazı zamanlarda da akbabaların oburluk yapıp normalden fazla yedikleri ve yerden kalkarken zorlandıkları görülmektedir.

Akbabalar, dik ve yüksek kayaların tepesinde, ağaç tepelerinde ve bazen de yerde yuva yaparlar. Çiftleşme döneminden sonra dişi akbaba 1 –ya da 2 yumurta yumurtlar ve genellikle 7 hafta veya 8 hafta boyunca kuluçkada yatarak yavrularının yumurtadan çıkmalarını beklerler.  Farklı türlerde akbabalar bulunmaktadır. Yaşadıkları coğrafyaya göre boyları ve ağırlıkları değişiklik göstermektedir.