İnsanoğlu var olduğu ilk günden beri zamanı bilmeye ve öğrenmeye gayret etmiştir. Bu bilinmeyeni öğrenme çabası, insanlara değişik metotlarla bu sorunu çözme olanağı vermişside; zamanın ne olduğunu, saatin kaç olduğunu bilme şerefi ilk olarak M. Ö. 1500 yılında Mısırlılar tarafından çözüme kavuşturulmuştur.

Bütün uğraşmalara ve farklı yöntemlere rağmen, en sağlıklı bilgiye güneş saatinin icadı ile kavuşulmuştur. Güneş saatinin yapılışı hakkında da bilgi verecek olursak, güneş ışınlarının pürüzsüz bir şekilde düştüğü bir düzlemin orta kısmına bir çubuk dikilir, güneş ışınlarının çubuğun düzlem üzerindeki hareketine göre saat hesaplaması yapılmaktaydı. Dünyanın yörüngesinin elips şeklinde olması, dünyanın dönme ekseninin eğik olması güneş saatinin, zamanı tam ve hatasız olarak vermesine engel olmaktaydı.

Her ne kadar güneş saatini ilk bulan Mısır’lılar ve geliştiren Yunanlılar olsa da, İslamiyet’in yayılmasının ardından özellikle de namaz vakitlerini doğru bir şekilde hesaplayabilmek için Müslümanlar tarafından geliştirilmiş ve yaygınlaştırılmıştır. Öyle ki pek çok caminin duvarında farklı şekillerde güneş saatleri bulunmaktaydı. Namaz saatlerini en doğru ve hatasız şekilde belirleyebilmek için güneş saatinin farlı çeşitlerini geliştirmiştirler. Bunları sayacak olursak, yatay güneş saati, dikey güneş saati ve eğik düzlemli güneş saati olarak sıralayabiliriz.

Günümüzde kullanılan mekanik saatlerin icadına kadar geçen süreye kadar uzun seneler boyunca güneş saati kullanılmıştır. Mekanik saatler kullanılmaya başlandıktan sonra güneş saatleri bulundukları yerlerde sadece aksesuar olarak kullanılmaya devam edilmiştir.