Bilinen kapsamlı ve en eski yazılı hukuk yasalarıdır. MÖ 2000 yıllarına ait olduğu sanılan yasalar, Babil hükümdarı Hammurabi'nin buyruğuyla yazıya geçirildiği için onun adıyla anılmaktadır. Babil İmparatorluğu'nun ekonomik ve toplumsal koşullarına yanıt veremeyen, Ur hanedanından kalma Sümer ve Lipitastar Yasaları'nın yerine çıkarılmıştır.

Eski yasaların tersine Sümer dilinde değil, Akad (Sami ) dilinde ve çivi yazısıyla yazılmış bulunmaktadır. Ticaret, mülkiyet, aile ve ceza hukukuna ait 282 maddeden oluşan yasalar, Mezopotamya tarihinden günümüze kalan en önemli miraslarda birisidir. Hammurabi Yasaları, Babil toplumundaki toplumsal sınıflar ve katmanlar arasındaki hukuksal ilişkileri düzenlemektedir. Giriş, asıl metin ve sonuç bölümlerinden oluşan yasaların ilk bölümü, günümüzdeki anayasalar gibi adalet ve mutluluk vaatleriyle başlar; sonuç bölümünde ise buyruklarını korumakla öğünen hükümdar kendini hukuk kralı, yasalarını ise ebedi ilan eder. Yasaların verdiği haklar toplumsal sınıfların durumuna göre şöyledir:

-Özgür insanlar sınıfı( Awelum ): Her türlü özgürlüğe sahip soyluların ve yöneticilerin oluşturduğu bu egemen sınıf öğelerine insan( insanoğlu ) da denilmektedir. Hiyerarşinin en üstünde olan bu sınıfa birçok yasal ayrıcalık tanınır.

-Bağımlılar( Mushkenum ): Yalnızca taşınabilir mülkiyetten ve sınırlı haklardan yararlanan bu orta sınıflar yurttaş adıyla da anılırlar. Toplumsal konumlarının yitiren Özgür İnsanlar Sınıfı'nın eski üyeleri ve azat edilen köleler bu sınıfı oluşturur.

-Köleler Sınıfı( Wardum): Doğuştan ya da bir savaşta veya ödenmemiş borçları nedeniyle köle olanları kapsar. Bu sınıfta olanların hemen hemen hiçbir hakları yoktur. En ağır cezalar onlara verilir.

Hammurabi Yasaları'nın getirdiği kısas ( hayata karşı hayat ) ancak kölelere uygulanır. Bu Ceza Hukuku'na göre birinin gözünü oyan; özgür insan ise ceza olarak tazminat verir, köle ise gözü oyulur. Hırsızlık, saray ya da tapınak soyma, birisine ait köleyi çalma, kaçan köleyi saklama, zina yapma vb. suçlar ölümle cezalandırılır. Tek evlilik esasına dayanan bir Aile Hukuku; mülkiyeti bölerek kişi hukukuna üstünlük veren Miras Hukuku Vardır.

Yasalar toprak sahiplerinin, rahiplerin, tüccar ve tefecilerin özellikle de köleler üstündeki mülkiyet haklarının korunması kaygısıyla düzenlenmiştir.