Video kayıt ve gösterme;

Televizyon sanayinin ilk günlerinde, programları hemen gösterecek biçimde kaydetmeyi olanaklı hale getirecek bir yönteme gerekseme vardı. Sineme filmi genellikle bu iş için uygun değildi, çünkü filmin geliştirilmesi zaman alıyordu. Ayrıca film tekrar kullanılmadığı için oldukça pahalıya mal olmaktaydı.

Mekanik bir televizyon tarayıcısını bulan İskoçyalı john logle baird (1888-1946), fotoğraf araçları nı kullanmadan, ilk hareketli filmi çekmiştir. Baird, 1927 yılında 25, 4 sm. lik 78 devirli plaklar ases kaydı yapan araçlardan yararlanarak, 30 satırlık TV tarayıcısı için resim kayıt etmeye olanak sağlayan bir aygıt tasarımladı.

Magnetik Bant Kaydı;

Magnetik bant kayıtlarında ortaya çıkan gelişmeler, Baird'in amacına daha kolay ulaşacağı anlamına geliyordu. Ancak bu sırada televizyonda 30 satırlık taramadan 405-819 satıra geçilmişti. İlk vernikli palakarın ürettikleri ses sinyali 4500 Hz. dolaylarındadaydı günümüzde ise bir uzunçaların frekansı 15000 Hz. yi aşabilmektedir. Öte yandan modern bir televizyon sinyali 5 Mhz. ye varan frekansları içerir.

Magnetik bantlı bir ses kayıt aygıtının üretebileceği frekans, kafanın genişliği ve bantın bu kafa önünden geçeiş hızıyla sınırlıdır. Saniyede 19 sm hızla çalışan hassas bir kayıt aracı 2500 Hz. den daha fazla frekans üretemez. Frekansı 5 Mhz. e çıkarabilmek için, bant hızını sanıyede en azından 1270 sm. ye çıkarmak gerekir.

İlk video kayıt araçları (bunlar mağnetik banta ses yerine resim kaydı yapar) saniyede 254 sm hızla çalışabilir biçimde tasarımlandırılmıştı. Bu nedenle büyük bant makaralarına gerekseme gösteriyor ve hız kontrolünde sorun yaratıyorlardı. Ayrıca bant/kafa temasının sabit tutulması da zordu. 1956 yılında ampex araştırmaları, ilk enine taramalı kayıt olanağını ortaya çıkardı. Bu yöntem günümüzde profesyonel olarak kullanılmaktadır. Söz konusu sistemde 5, 08 sm genişliğindeki bant, saniyede 38 sm yada 19 sm hızla hareket eder. Aygıta dört kafa monte edilmiştir ve video sinyali bu kafalar aracılığıyla kayıt edilmektedir. Bantın sonundaki doğrusal izler hızı, resim sırası ve sesi denetim altında tutar. Bu biçimde saniyede 3810 sm. likhıza ulaşılır.

Sarmal Tarama

Enine taralı renkli video kayıt, evlerde kullanılmayacak kadar pahalıdır. Sarmal taramalı sistem daha ucuzdur. Bu sistemde bant, sarmal olarak dönen bir silindirden geçer. Silindire bir yada daha fazla kayıt/okuma kafası yerleştirilmiştir. Silindir bantın ters yönünde döner. Bant silindir çevresinde eni kadar yükselir. Bu sırada kafalar dar açıdan banta değer. Böylece sarmal taramalı taşınabilir video kayıt aygıtlarıyla, saniyede 2540 sm. lik bir hız elde edilebilmektedir. Bu aygıtlar evlerde de kullanılabilir. Bir demodulatör aracılılığıyla anten girişine takılan videoteypken çıkan ses ve görüntü, sinyalleri televizyon alıcısında birleştirilerek izlenebilir. Bu iş için genellikle 1. 27 sm genişliğinde bantlar kullanılır. Ancak bazen 1. 9 yada 2, 5 sm genişlinde bantalın da kullanıldığı olur. Bu aygıtlarda hız kontrol mekanizması pek gelişmiş değildir ve genellikle stüdyo tipi servometreler kullanılır.

Video Plak Türleri;

Video kayıtta magnetik bant yerine, magnetik plak da kullanılabilir. Video plakla yapılan kayıtlar, filmin istenilen yerinden başlamak ve yavaş oynatmak gibi kalaylıklar sağlar. Ancak modern bir videoteypte çalma zamanının 90 dakika olmasına karşın, plağa yapılan kayıt 15-18 saniyeyi geçememektedir.

Önceden kaydedilmiş TV teyplerinin üretimi çok pahalı olmaktadır. Bu nedenle bazı üreticiler, gramofon plaklarına benzer. Plaklardan yararlanan video aygıtları geliştirmişlerdir. Bu aygıtlar kayıt yapmazlar, ama video plakalara alınmış çeşitli programları, istenildiği zaman yeniden gösterebilir.

Bu tür video plaklar, okuyucu kafalara göre iki çeşide ayrılır. ABD'deki MCA ve öteki firmalar için philips tarafından geliştirilen sistemde, plakta elips biçiminde küçük oyuklar vardır. Plak dakikada ya 1500 devir (50 Hz. lık elektrik için) yada 1800 devir (60 hz. lık elektrik için) yapar. Plağın alt yüzeyi laser ışınıyla taranır ve yansıyan ışık (modüle edilmiş) dakikada 25 yada 30 televizyon resmi üretir. 30, 5 sm çapındaki bir plağa yarım saatlik bir aracılığıyla film. İstendiğinde yavaş ya da tek kare halinde gösterilebilir.

Telefunken ve Decca tarafından geliştirilmiş olan plaklar, tıpkı bir uzunçalar gramofon plağı gibi oyulmuştur. Ancak, video palakta yivler çok daha düzgün ve birbirine yakındır. Bu plaklar da dakikada 1500-1800 devir yapar, ama bunlarla ancak 7 dakikalık bir televizyon programı kaydedilebilir. Telefunken video plağı esnek ve ince (0, 5 mm) plastikten yapılmıştır. Mikro kayıt izli bir plakta milimetre başına 8-10 kayıt izi bulunmasına karşılık, böyle bir video plağın her milimetresinde 120-140 kayıt izi yer alır. Böylece, 250 yatay netlik ayar noktası, görüntü başına 625 satır ve saniyede 25 görüntü elde edilir. Geçen şerit 3 Mhz. Düzeyindedir ve işaret/gürültü oranı 40db'dir. Kayıt izleri, gürültü genişlikleri sabit kalacak biçimde Derinliliğine kazılmıştır.