Alan, park, sokak gibi açık yerlere karşı duyulan ürkekliktir. Özellikle yalnız başına çıkma korkusu olarak nitelendirilen, ruhsal çöküntü ve güçsüzlük yaratan ve çok rastlanan bir hastalıktır. Sinema, tiyatro, tünel, köprü, asansör, otobüs, vapur, deniz otobüsü, uçak gibi yerlerde duyulan korku da bu hastalıkla ilişkilendirilmektedir.

Agorafobi, genellikle ergenlik döneminde ya da 15-35 yaşları arasında görülür. Erkeklerden çok kadınlarda görülen bu hastalık bir psikolojik bozukluktur. Bilinen herhangi bir nedeni yoktur. Gerilim yaratan olaylar, kaygı dolu kişilik, hastalığı ortaya çıkaran en önemli etkenlerdendir. Bunun yanında boşanma sırasında çocuklarda oluşan anne ya da babaya aşırı bağımlılık durumlarında ya da çok genç kadın hastalarda görülen cinsel sorunlar da sık rastlanan nedenlerdir. Agorafobili kişide panik bozukluğun belirtilerine benzer belirtiler ortaya çıkmaktadır. Korku, endişe, ölecekmiş hissi, kötü bir şey olacakmış hissi, vb. durumlardır.

Hastalığın belirtileri birkaç hafta ya da birkaç yıl sürebilir. Çoğunlukla yıllarca süren bu hastalık, bazen de kendiliğinden geçer. Ancak geçti sayılan bir anada yeniden ortaya çıkışına da rastlanılmaktadır. Hastalın şiddeti bulunan ortamın gerilimine ve hastanın ruhsal değişimine bağlı olarak önceden kestirilmeyen bir biçimde iniş, çıkış yaşanır. Tedavi yöntemlerinde, en sıklıkla kullanılan ilaçlar anksiyete ilaçlardır. Antidepresan ilaçlar da kullanılmaktadır. Kişinin kaygısını ve panik ataklarını azaltmada son derecede etkilidirler.