Çin bambu ağacı, sebatkâr olabilmemiz için çok güzel bir örnektir.  Çinliler bu ağacı inançlarını yitirmeden ve büyük bir sabırla büyütürler. Nasıl mı? Hemen anlatalım bu meşakkatli ağacın büyüme safhalarını.

Çinliler ilk yıl bambu ağacının tohumunu eker, tohumu sular ve gübrelerler. Eee ağaç zorlu bir ağaçtır hemen Çinlilere cevap vermez tabi. Çinliler ertesi yıl ektikleri tohumu tekrar sular ve gübrelerler. Bizim bambu ağacı nazlıdır hemen yüzünü göstermez toprağın üstünde. Ancak Çinlilerde azimli ve sabırlıdır bu konuda. Çinliler hiç inançlarını kaybetmeden üçüncü yılda bambu ağacının tohumunu sular ve gübrelerler fakat dedik ya bambu nazlıdır kolayca toprağın üstünde kendisini göstermez, ama olsun Çinlilerde azimlidir illaki büyüteceklerdir bambuyu kararları kesindir.

Dördüncü yıl Çinliler tohumu tekrar sular ve gübreleme yaparlar. Ancak nazlı bambu gül cemalini toprağın üstünde yine göstermez. Çinliler inançlarını kaybetmezler çünkü bilirler ki sabrın meyvesi büyük olur. Çinliler beşinci yılda bambunun tohumunu sular ve gübrelerler artık yavaş yavaş mutlu sona yaklaştıklarını bilmektedirler sabırlı Çinliler. Nihayet beşinci yılın sonlarına doğru nazlı bambu gül cemalini toprağın üstünde göstermiş ve filizlenmeye başlamıştır.

İnsanın inanası gelmiyor ama altı hafta gibi kısa bir sürede bizim nazlı sandığımız bambu yaklaşık 27 metreye ulaşır.  Aslında bambu ağacı bu uzunluğa tabi ki altı haftada gelmemiştir. Eğer Çinliler büyük bir sabır ve azimle beş yıl boyunca bu ağacı sulayıp gübrelemeselerdi bambu ağacı olur muydu? Tabi ki olmazdı. Bambu ağacıda kendisine sunulan anlayışı inkâr etmeyerek toprak üstüne çıkar çıkmaz servi boylu bir ağaç olur.

Başarmak için azimli olmak, sebatkâr olmak, inançlı olmak ve hiçbir zaman vazgeçmemek lazımdır. Unutmamak gerekir ki başarının tohumu acı ancak meyvesi çok tatlıdır.