İşte Japon Samuraylarının kısa bir tarihçesi!

Samuraylar Japon askeri sınıfının üyeleri idi. "Daimyo" olarak bilinen Japonya'nın feodal lordlarına bağlı savaşçılardı. Bu savaşçılar "Bushido" veya Savaşçının Yolu denilen eşsiz bir etik kodu ile yaşadılar. Bu felsefelerine göre ustalarına sadık kalmak, sert bir öz disiplini korumak ve etik davranmak bu felsefenin en önemli noktalarıdır. Samuraylar yaylar, oklar ve mızraklar gibi mücadele için çok çeşitli silahlar kullanırdı. Samurayların geçmişi özel kılıçları ve samurayların mücadele yetenekleri nedeniyle ünlenmiştir.

Japonların iyi bilinen etik uygulamalarından biri de, yenilgiden sonra kendi kılıçları ile mide yada karınlarını keserek intihar etmeleridir. Samuraylar Bushido felsefesiyle ölüm korkularını yenmişlerdir. Buna "Seppuku" denir. Ancak bizim bildiğimiz terim 'Hara-Kiri' terimi, aslında çok kaba bir terimdir.  Samurayların yükselişe geçişi Japon tarihinde "Heian dönemi" olarak bilinmektedir ve 794 -1185. yılları arasındadır. Güçlü feodal lordları kendi özelliklerini korumak için bu Samuray savaşçılarını işe almaya başlamışlardır. Japon feodal lordlarının gücü arttıkça, daha fazla toprak ve daha fazla güç için kendi içlerinde savaşmaya devam ettiler. Bu durum samuray savaşçılarının önemini daha da artırmıştır.  1192 yılında Minamoto Yoritomo tarafından yeni bir askeri yönetim kurulmuştur. Minamoto Yoritomo en zengin ve en güçlü feodal lordu ve en yüksek subaydı, büyük "şogun" du. Şogunluk dönemini başlatmış ve Japonya'nın hükümdarı olmuştur. Bu savaşlar arasındaki süre içinde, Samuraylar çiftliklerde çalışarak zaman geçirirlerdi. Samuray felsefesi çok gelişmiştir ve öğretileri herkes tarafından saygınlık görür. Samuraylar strateji, planlama, savaş zanaat ve sanat gibi çeşitli konularda eğitim alırlardı. Birçok Samuray savaşçısı aynı zamanda kaligrafi ve şiir ustasıydı.

1573 ve 1603 yılları arasında, Toyotomi Hideyoshi tüm Japonları tek bir bayrak altında topladı ve kast sistemini tanıttı. Bu kast sisteminde, Samuraylar en üstte idi ve çiftçiler, zanaatkarlar ve tüccarlar tarafından takip edilirlerdi. Her kastta aynı zamanda iç hiyerarşi de vardı. Samurayları çiftçi hayatını ya da savaşçı hayatını seçmeleri için zorladı. Ayrıca samuraylar dışındaki herkesin silah kuşanmasını yasakladı. 1603 ve 1868 yılları arasında tüm bu değişiklikler tamamlandı ve Japon kültürü içine iyice yerleşti.  Bu süre boyunca, Samuraylar kale şehirlerinde yaşamak zorunda kaldılar ve gelirleri pirinç şeklinde feodal lordları tarafından sağlandı.

1615 yılından itibaren yaklaşık 250 yıl boyunca Japonya'da göreceli bir miktar barış dönemi yaşandı. Dövüş becerilerinin öneminin azaldığı bu dönemlerde pek çok Samuray savaşçısı bürokrat, sanatçı ya da öğretmen oldu. 1868 yılında, Japonya'nın feodal döneminin sonu ile samuray sınıfı da ortadan kaldırıldı.