Allahın yeryüzünü insanların emrine sunması ve bundan da çeşitli meyve ve bitlerin yetişmesi, insanlığa bahşedilmiş en büyük ikramlardan bir kaçıdır. Şifalı bitkilerden olan ebegümeci çapa sarf etmeden kendiliğinden meydana gelen ve mor çiçekleri açan hafif kokulu ve hafif lezzetli bir bitkidir, değişik cinsleri vardır, çiçekleri, yaprakları, dalları ve tohumu yaş olarak hem gıda ve hem de tıp alanında kullanıldığı gibi gölgede kurutulduktan sonra baharat ve ilaç olarak ta kullanılmıştır. İlaç yapımında katkı maddesi olarak ta kullanılır.

Özellikler:

Ebegümeci soğutucu, koruyucu, yumuşatıcı ve rutubet verici özelliklere sahibidir. Sindirimi normaldir. Göğüs sertliğine, nefes darlığına, akciğer ve idrar yolları hastalıklarına karşı faydalıdır. Karnı ve bağırsakları yumuşatır, idrarı ve sütü çoğaltır, tohumu ise daha etkilidir.

Ebegümeci yaprağı çiğ olarak havanda dövülür ve bir miktar tuz ile macun yapıldıktan sonra merhem gibi sürülürse, gözdeki tahriş ve iltihapları temizler ve et bitirir. Yine merhem gibi sürüldüğünde, arı ve eşekarısı gibi sürüldüğünde, arı ve eşekarısı gibi haşarat sokmasına karşı faydalıdır. Özellikle zeytinyağı karıştırılarak kullanılacak olursa daha da faydalı olur. Zehirlenmelere karşı ebegümeci tohumu toz haline getirilerek içilir ve hasta devamlı kusturulur. Örümcek sokmasına karşı da faydalıdır.

Eğer zeytinyağı ile pişirilir ve merhem gibi cilde sürülürse, böbrek ve mesane taşlarına karşı gayet iyi gelir. Sıcak özellikli şişlikler üzerine sürülür veya lapası konulursa, ağrı ve sızıyı teskin eder. Yenilerek kullanıldığında, boğaz sertliğinden dolayı meydana gelen kuru ve hararetli öksürüğe, nefes borusu ve yaraların iltihabına karşı faydalıdır. Safrayı inceltir, vücuttaki olgunlaşmamış maddeleri olgunlaştırır. Mide ve bağırsak tahrişleri ve iltihaplarına karşı da faydalıdır. Karaciğer tıkanıklıklarına karşı da iyi gelir.

Ebegümeci tohumunun tozu, bir şırınga ile ilaçların içine katılacak olursa, o ilacın yan etkisini giderir. Ebegümeci ciltteki kırmızılığa ve egzamaya karşı da faydalıdır. Yaprağının lapası ciltteki yara ve çıbanlar teskin eder. Yaprağı zeytinle beraber macun yapıldığında ateş yanığına gayet iyi gelir. Lapası yanık üzerine konulduğunda yine aynı görevi yapar. Eğer yaprağı ağızda bir sakız gibi çiğnenir veya gargara yapılacak olursa ağızdaki sivilceleri ve ağız yaralarını iyileştirir, diş etlerine fayda verir. Lapası anüs kaşıntılarına karşı gayet iyi gelmektedir.

Ebegümeci tohumu ve çiçeğinin kaynatılmış suyu içilir veya cilde merhem gibi sürülürse, böbrek ve idrar yolları iltihabına karşı gayet iyi gelir. Tohumunun öğütülmüş tozu, deri döküntüsüne ve bağırsak iltihabına, dallarının kaynatılmış suyu veya şurubu içilecek olursa, bağırsak ve mesane ağrılarına iyi gelmektedir. Tohumunun kaynatılmış suyunun içine oturulacak veya rahim kanalından ilaç gibi kullanılacak olursa rahimdeki sert şişliklere karşı gayet faydalıdır. Ebegümeci tansiyon yüksekliğine gayet iyi gelmektedir.

Ebegümeci kaynatılır, içine bal ve tereyağı ilave edilir, böbrek ağrısı yakaladığı zaman çok miktarda içilirse; böbrek taşlarını yerinden oynatır ve idrarı çoğaltır, idrarın zor yapılmasına karşı da faydalıdır, ayrıca kulunç ağrısana da gayet iyi gelmektedir.

Saygılarımla hepinize sağlıklı yaşamlar. . . .