Bilim adamları Ayda, dünyamızdaki gibi deprem olup olmadığını araştırdılar. Ve yapılan araştırmalar neticesinde deprem olduğu bilimsel olarak açıkladılar. Bu araştırma sırasında Apollo projesi ile kanıt kazandırdılar. Aya giden uzay adamları sismograf denilen sarsıntıları kaydeden aletleri ay yüzeylerine yerleştirdiler. Aydaki sarsıntıları kaydedip anında dünyaya bildirecek şekilde tasarladılar. Bunlardan dört tanesi 1977 yılının sonlarına doğru elde ettikleri bilgileri dünyaya göndermeye devam ettiler. Bu sismografları sırasıyla Apollo 12. 14. 16 nın astronotları yerleştirdi.

Bu alet sayesinde dünyaya gönderilen bilgi sayesinde, Ay da üç türlü sarsıntının varlığı ortaya çıktı. Birinci sarsıntı jeolojik etkenli yani bizim bildiğimiz dünyada da olan deprem, İkincisi, dünyanın çekim kuvvetinden meydana gelen yani ayın çekimi dolayısıyla, dünyadaki gelgitin olmasından kaynaklanan deprem şeklidir. Dünyada sularda gelgit olayını yaşıyoruz bu gelgit olayı bilindiği gibi sadece suda olmamaktadır, dünyanın katı yapısında da oluşuyor buda ay da depreme yol açıyor. Üçüncüsü ise yani en önemlisi göktaşlarının ay yüzeyine çarpmasından ileri gelen sarsıntıdır. Ayın etrafında atmosfer olmadığından uzaydan gelen göktaşları önlerinde hiçbir engel yoktur böylece Ay yüzeyine hızlı çarpmaktadır. Bu da sarsıntıya neden olmaktadır.

1977 yılının temmuz ayının sonuna kadar, 8 yıl boyunca sismograflar 12032 sarsıntı kaydetmiştir. Ayda 12032 sarsıntının 32 si birinci tür sarsıntı, yani jeolojik nedenli, 2800 ü ikinci tür deprem yani gelgit olaylarından meydana gelen sarsıntı, 1700 ü üçüncü tür sarsıntı yani göktaşlarından meydana gelen sarsıntı, 7500 de henüz belirli bir sınıfa konulmamıştır. 13 Mayıs 1972 günü meydana gelen sarsıntıyı Aydaki dört sismograf kaydedip dünyaya bildirdi. Elde edilen bilgilerin incelenmesi, bu sarsıntının Ay yüzüne düşen ve ağırlığı birkaç ton olan bir göktaşından meydana geldiği ortaya çıktı. Çarpışma o kadar şiddetliydi ki bilim adamları böyle bir olayın ancak 200 ton dinamitin patlaması sonucu elde edilebileceği hesapladılar. Sarsıntının şiddetiyle uzaya fırlayan göktaşları 140 km yarıçaplı bir alana saçıldılar.

Aydaki deprem her yıl kendini tekrar etmektedir. Nisan ve haziran aylarında sarsıntılar çok sık meydana gelmektedir. Ay yüzeyinde 100 km olan bir alan üzerine her üç günde bir göktaşı düşmektedir. Fakat bunun nedeni yapılan araştırmalar sonucu bulunamamaktadır. Bu araştırmalar bir gerçeği daha gün yüzüne çıkarmaktadır. Dünyamızı saran atmosfer bizi göktaşlarından nasıl koruduğunu ortaya koymaktadır. Her gün gökyüzünden göktaşı düşme olasılığı insanoğlunu nasıl korkuya sürükleyeceği tahmin etmek pekte zor olmaz. Ve depremin şiddetine nasıl karşı konulurdu oda muamma.